Ποιος 2
Συνέχεια του άρθρου Ποιος.
Αυτή είναι η τελευταία συνέχεια στην σειρά που ξεκινήσαμε με το Υπήρχε ποτέ τίποτα;, που συνέχισε με το Κάτι και το Ποιος. Τα βασικά σημεία των μελετών αυτών είναι τα ακόλουθα:
(1) Το Απόλυτο Τίποτα ποτέ δεν υπήρξε. Αν υπήρχε τότε ακόμη και σήμερα θα είχαμε το Απόλυτό Τίποτα. Αλλά Κάτι Άλλο υπάρχει. Εσύ για παράδειγμα.
(2) Καθώς το Απόλυτο Τίποτα ποτέ δεν υπήρξε, πάντα υπήρχε η κάτι υπήρχε. Αυτό το κάτι το ονομάζουμε το Αιώνιο Κάτι. Το Αιώνιο Κάτι δεν έχει αρχή ούτε τέλος, δεν έχει ανάγκες που δεν μπορεί από μόνο του να καλύψει, μπορεί να κάνει κάθε τι που είναι δυνατό να γίνει, και θα είναι πάντα ανώτερο σε κάθε τι που παράγει.
(3) Το Αιώνιο Κάτι δεν είναι μία μηχανή που ελέγχεται ή προγραμματίζεται από οποιαδήποτε δύναμη έξω από το Ίδιο. Και το Αιώνιο Κάτι δεν παράγει από ανάγκη, καθώς δεν έχει ανάγκες. Κατά συνέπεια, αν παράγει Κάτι Άλλο, θα πρέπει να αποφασίσει να το κάνει. Αυτό σημαίνει πως το Αιώνιο Κάτι έχει θέληση, και συνεπώς έχει τα χαρακτηριστικά προσώπου. Που σημαίνει ότι το Αιώνιο κάτι είναι Αιώνιος Κάποιος (ή Κάποιοι).
Συνεχίζοντας, τι μπορούμε να διακρίνουμε για τον Αιώνιο Κάποιο, πέρα από αυτά που είπαμε ήδη; (Είναι αναγκαία εδώ η μετάβαση από το «Αυτό» στο «Αυτός» ή «Αυτή» επειδή το Αιώνιο Κάτι, είναι ένας Αιώνιος Κάποιος. Επιλέγουμε το «Αυτός» αν και το φύλλο δεν είναι ένα ζήτημα που μας απασχολεί σε αυτή την συζήτηση.)
Από την στιγμή που ο Αιώνιος Κάποιος δεν έχει ανάγκες που να μην μπορεί να τις καλύψει μόνος Του, μπορεί να υπάρχει χωρίς την ανάγκη για οποιοδήποτε περιβάλλον, αφού υπήρχε όταν δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά ο Ίδιος. Κάθε περιβάλλον θα είναι έξω από Αυτόν, και συνεπώς θα χρειάζεται να παραχθεί. Αλλά κάθε τι που υπάρχει είναι Αυτός.
Είναι πιθανό πως ο Αιώνιος Κάποιος δεν περιορίζεται από όρια. Αυτό σημαίνει πως μπορεί να υπάρξει έξω από τον χρόνο και τον χώρο, αφού δεν περιορίζεται από αυτά. Υπήρχε αιώνια και γι’ αυτό τον λόγο είναι εκτός του χρόνου. Και υπάρχει χωρίς ανάγκη για περιβάλλον, και γι’ αυτό είναι εκτός του χώρου.
Με το να είναι εκτός του χρόνου και του χώρου, είναι δυνατό ότι ο Αιώνιος Κάποιος είναι αυτό που ονομάζουμε αόρατος. Μόνο ότι καταλαμβάνει χώρο είναι ορατό. Αν κάτι είναι έξω από τον χώρο, πως μπορεί να γίνει ορατό; Έτσι λοιπόν, ο Αιώνιος Κάποιος προφανώς είναι αόρατος και μπορεί να υπάρξει χωρίς την ανάγκη οποιουδήποτε σώματος ή μορφής.
Για χάρη της συζήτησης, ας υποθέσουμε πως ο Αιώνιος Κάποιος αποφασίζει να παράξει Κάτι Άλλο – ή καλύτερα Κάποιον Άλλο. Ο Αιώνιος Κάποιος διαλέγει να παράξει Κάποιον Άλλο που είναι όπως Αυτός σε κάποια χαρακτηριστικά. Όπως Αυτός, ο Κάποιος Άλλος θα έχει συνείδηση του εαυτού του, που είναι απαραίτητο χαρακτηριστικό για να έχει θέληση. Έτσι ο Κάποιος Άλλος είναι μια από μόνη της οντότητα και έχει θέληση.
Τι μπορούμε να προσδιορίσουμε για τον Κάποιον Άλλο; Θα είναι αυτός ο Κάποιος Άλλος έξω από τον χρόνο; Όχι, ο Κάποιος Άλλος δεν θα έχει υπάρξει αιώνια. Ο Κάποιος Άλλος θα έχει μία αρχή και συνεπώς θα δεσμεύεται από τον χρόνο.
Θυμηθείτε πως κάθε τι που ο Κάποιος Άλλος παράγει, θα είναι κατώτερο ως προς τον χρόνο και τον χώρο. Αυτό δεν μπορεί να αποφευχθεί με κανένα τρόπο. Έτσι ακόμα και αν ο Κάποιος Άλλος θα υπήρχε για πάντα στο μέλλον, θα συνέχιζε να έχει μία αρχή στον χρόνο. Στην πραγματικότητα, η γραμμή του χρόνου Του, θα ενέπιπτε εντός της (άπειρης) γραμμής του χρόνου του Αιώνιου Κάποιου.
Και τι γίνεται με τον χώρο; Θα είναι ο Κάποιος Άλλος δεσμευμένος στον χώρο; Ναι. Μόνο ο Αιώνιος Κάποιος μπορεί να υπάρξει χωρίς κάποιου είδους περιβάλλον. Ο Κάποιος Άλλος θα έχει ανάγκη κάποιο περιβάλλον για να υπάρξει, όμως τι είδους; Σκεφτείτε τον χώρο όπως τον χρόνο. Ο Κάποιος Άλλος υπάρχει εντός της γραμμής του χρόνου του Αιώνιου Κάποιου. Με παρόμοιο τρόπο, ο Κάποιος Άλλος θα υπάρχει εντός της «γραμμής του χώρου» του Αιώνιου Κάποιου.
Ο Αιώνιος Κάποιος υπερβαίνει τον περιορισμό του χώρου. Έτσι, επειδή μπορεί να βρίσκεται σε οποιοδήποτε σημείο του χρόνου, μπορεί να είναι και σε οποιοδήποτε σημείο του χώρου. Έτσι, όταν ο Κάποιος Άλλος παράγεται, θα υπάρχει μέσα στον χώρο και τον χρόνου του Αιώνιου Κάποιου.
Έτσι τώρα έχουμε τον Αιώνιο Κάποιο και τον Κάποιο Άλλο, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα. Ο Κάποιος Άλλος δεν μπορεί να δει τον Αιώνιο Κάποιο, για τον λόγο ότι ο Αιώνιο Κάποιος υπερβαίνει τον χώρο. Δεν καταλαμβάνει ένα μέρος του χώρου.
Έτσι ο Κάποιος Άλος δεν μπορεί να ανιχνεύσει τον Αιώνιο Κάποιο. Έτσι τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει ο Αιώνιο Κάποιος αν θέλει να γίνει αντιληπτός από τον Κάποιο Άλλο; Θα πρέπει να «αυτοπεριοριστεί». Κάποιου είδους αυτοπεριορισμός είναι ουσιώδης. Είναι αυτό δυνατό;
Θυμηθείτε πως κάθε τι που είναι δυνατό να γίνει, μπορεί να γίνει από τον Αιώνιο Κάποιο. Θα ήταν δυνατό για Αυτόν να κάνει τον Εαυτό Του αντιληπτό από τον Κάποιο Άλλο, που σημαίνει να «αυτοπεριοριστεί». Με ποιο τρόπο;
Αντιλαμβανόμαστε την παρουσία κάποιου άλλου στον κόσμο μας μέσω της όρασης, της οσμής, της αφής, της γεύσης, της ακοής. Αν ο Αιώνιος Κάποιος έδωσε στον Κάποιο Άλλο την ικανότητα να δει ή να ακούσει για παράδειγμα, τότε ο Αιώνιος Κάποιος μπορεί (1) να εμφανιστεί με ορατή μορφή, (2) να μιλήσει στον Κάποιον Άλλο ή (3) να κάνει και τα δύο ταυτόχρονα. Αυτοί θα ήταν τρόποι αυτοπεριορισμού ώστε ο Αιώνιος Κάποιος να γίνει αντιληπτός από τον Κάποιο Άλλο.
Θυμηθείτε πως ο Κάποιος Άλλος παράγεται. Κατά συνέπεια, ο Κάποιος Άλλος περιορίζεται από τον χρόνο και τον χώρο. Οποιαδήποτε και αν είναι η συγκρότηση (φύση) του, θα είναι ανιχνεύσιμη στον χρόνο και τον χώρο. Οπότε, το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο Αιώνιος Κάποιος, είναι να πάρει την μορφή που έχει δώσει στον Κάποιο Άλλο. Αυτός είναι ένας τρόπος να κάνει τον εαυτό Του αντιληπτό.
Αλλά προκύπτει η ερώτηση: αν ο Αιώνιος Κάποιος αυτοπεριοριστεί ώστε να γίνει αντιληπτός, είναι αυτό η ολότητα του Αιώνιου Κάποιου; Όχι. Θα υπήρχε περισσότερο από Αυτόν, που δεν θα το είχε κάνει γνωστό. Αν και θα είχε αποκαλύψει πολλά από τον εαυτό Του, η πληρότητα Του – δηλαδή ο Ίδιος χωρίς τον αυτοπεριορισμό – δεν θα μπορούσε να γίνει πλήρως κατανοητή από τον Κάποιο Άλλο.
Είναι ενδιαφέρον πως το σενάριο που παρουσιάζεται ποιο πάνω, είναι ακριβώς αυτό που βρίσκουμε στην Αγία Γραφή. Είμαστε σαν τον Κάποιο Άλλο. Περιοριζόμαστε από τον χρόνο και τον χώρο. Ο Θεός όμως, είναι ο Αιώνιος Κάποιος. Και αυτοπεριορίστηκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Για να μάθεις περισσότερα, δες παρακάτω…
1. Ο Θεός είναι ο Αιώνιος Κάποιος. Υπήρχε πάντοτε και θα συνεχίσει να υπάρχει.
Πριν γεννηθούν τα όρη, και πλάσεις τη γη και την οικουμένη, και από τον αιώνα μέχρι τον αιώνα, εσύ είσαι ο Θεός. (Ψαλμός 90:2)
Δεν γνώρισες; Δεν άκουσες, ότι ο αιώνιος Θεός, ο Κύριος, ο Δημιουργός των άκρων τής γης, δεν ατονεί, και δεν αποκάμει; Η φρόνησή του δεν εξιχνιάζεται. (Ησαΐας 40:28)
«Έτσι λέει ο Κύριος, ο Βασιλιάς τού Ισραήλ, και ο Λυτρωτής του, ο Κύριος των δυνάμεων: Εγώ είμαι ο πρώτος, και εγώ ο έσχατος· και εκτός από μένα Θεός δεν υπάρχει.» (Ησαΐας 44:6)
Ο Κύριος, όμως, είναι αληθινός Θεός, είναι ζωντανός Θεός, και αιώνιος βασιλιάς· στην οργή του η γη θα σειστεί, και τα έθνη δεν θα αντέξουν στην αγανάκτησή του. (Ιερεμίας 10:10)
Ο Ιησούς είπε σ' αυτούς: «Σας διαβεβαιώνω απόλυτα: Πριν γίνει ο Αβραάμ εγώ είμαι». (Ιωάννης 8:58)
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χθες και σήμερα, και στους αιώνες. (Εβραίους 13:8)
Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, λέει ο Κύριος, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτορας. (Αποκάλυψη 1:8)
Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, ο πρώτος και ο τελευταίος. (Αποκάλυψη 22:13)
2. Ο Θεός είναι αόρατος.
Κανένας δεν είδε ποτέ τον Θεό· ο Μονογενής Υιός, που είναι στην αγκαλιά τού Πατέρα, εκείνος τον φανέρωσε. (Ιωάννης 1:18)
Ο Θεός είναι πνεύμα. (Ιωάννης 4:24)
Και στον βασιλιά των αιώνων, τον άφθαρτο, τον αόρατο, τον μόνο σοφό Θεό, είθε να είναι τιμή και δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν. (1 Τιμοθέου 1:17)
[Ο Θεός] ο Βασιλιάς αυτών που βασιλεύουν και ο Κύριος αυτών που κυριεύουν ο οποίος αυτός μόνος έχει την αθανασία, που κατοικεί σε απρόσιτο φως, τον οποίο κανένας από τους ανθρώπους δεν είδε ούτε μπορεί να δει. (1 Τιμοθέου 6:15-16)
3. Ο Θεός μπορεί να είναι παντού, και ταυτόχρονα να είναι διακριτός από εμάς.
Πού να πάω από το πνεύμα σου; Και από το πρόσωπό σου πού να φύγω; Αν ανέβω στον ουρανό, είσαι εκεί, αν πλαγιάσω στον άδη, νάσου εσύ. (Ψαλμός 139:7-8)
«Ο Θεός, που έκανε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν μέσα σ' αυτόν, αυτός που είναι Κύριος του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς, ούτε λατρεύεται από χέρια ανθρώπων, ωσάν να έχει ανάγκη από κάτι, επειδή αυτός δίνει σε όλους ζωή και πνοή και τα πάντα. Και από ένα αίμα έκανε κάθε έθνος ανθρώπων, για να κατοικούν επάνω στο πρόσωπο της γης, και διόρισε τους προδιαταγμένους καιρούς, και τα οροθέσια της κατοικίας τους· για να ζητούν τον Κύριο, ίσως μπορέσουν να τον ψηλαφήσουν και να τον βρουν· αν και δεν είναι μακριά από κάθε έναν από μας ξεχωριστά». (Πράξεις 17:24-27)
4. Κάθε τι που μπορεί να γίνει, μπορεί να γίνει από τον Θεό.
«Είναι τίποτα αδύνατο στον Κύριο;» (Γένεσης 18:14)
Αλλά, ο Θεός μας είναι στον ουρανό· όλα όσα θέλησε δημιούργησε. (Ψαλμός 115:3)
«Εγώ είμαι ο Θεός, και δεν υπάρχει άλλος· εγώ είμαι ο Θεός, και κανένας δεν είναι όμοιος με μένα· ο οποίος εξαρχής αναγγέλλω το τέλος, και από πρωτύτερα αυτά που ακόμη δεν συνέβησαν, λέγοντας: Η βουλή μου θα σταθεί, και θα εκτελέσω ολόκληρο το θέλημά μου·» (Ησαΐας 46:10)
«για τον Θεό, όμως, όλα είναι δυνατά.» (Ματθαίος 19:26)
«Επειδή, κανένα πράγμα δεν θα είναι αδύνατο στον Θεό.» (Λουκάς 1:37)
5. Είναι δυνατό για τον Θεό να «αυτοπεριοριστεί». Μπορεί να αποκαλύψει τον εαυτό Του παίρνοντας ανθρώπινη μορφή.
Στην αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος.
... Και ο Λόγος έγινε σάρκα, και κατοίκησε ανάμεσά μας. (Ιωάννης 1:1, 1:14)
Εκείνο που ήταν από την αρχή, εκείνο που ακούσαμε, εκείνο που είδαμε με τα μάτια μας, εκείνο που τη θέα του κοιτάξαμε και τα χέρια μας ψηλάφησαν, για τον Λόγο τής ζωής, (και η ζωή φανερώθηκε, και είδαμε και δίνουμε μαρτυρία και εξαγγέλλουμε σε σας την αιώνια ζωή, που ήταν προς τον Πατέρα και φανερώθηκε σε μας. (Ά Ιωάννου 1:1-2)
ο οποίος [Ιησούς Χριστός] είναι εικόνα τού αόρατου Θεού, πρωτότοκος κάθε κτίσης· επειδή, διαμέσου αυτού κτίστηκαν τα πάντα, αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχές είτε εξουσίες, τα πάντα κτίστηκαν διαμέσου αυτού και γι' αυτό.· (Κολοσσαείς 1:15-16)
Αυτός [ο Υιος], που είναι το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας τής υπόστασής του [Θεού]. (Εβραίους 1:3)
Να είναι, μάλιστα, σε σας το ίδιο φρόνημα, που ήταν και στον Ιησού Χριστό· ο οποίος ενώ υπήρχε σε μορφή Θεού, δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό· αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους· και, καθώς βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυχτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού. (Φιλιππισίους 2:5-8)
6. Όταν ο Θεός αυτοπεριορίζεται, δεν είναι όλος ο εαυτός Του, παραμένει όμως ο Ίδιος.
" ο Πατέρας μου είναι μεγαλύτερός μου." (Ιωάννης 14:28)
" Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα." (Ιωάννης 10:30)
" Όποιος είδε εμένα, είδε τον Πατέρα." (Ιωάννης 14:9)
Θα ήθελες να γνωρίσεις αυτόν τον Θεό; Αν ναι, μπορείς να βρεις περισσότερα εδώ…
